Çalışmak, umumi kanundur, irat sahipleri zenginler dahi, bu kanundan hariç kalamazlar; mevcut servetini milli servetin ziyadeleşmesine yardım edecek surette kullanmalıdır. Bir zengin bedeni çalışmadan vareste kalabilir; fakat bu takdirde faaliyetini fikir meşguliyetine tevcih etmelidir.
Neticesiz uğraşmak, çalışma sayılmaz. Hiçbir şey yapmamak veyahut neticesiz, manasız şeyler yapmak, çalışma kanununa karşı büyük kabahattır.
İnsan, çalıştığı işin, eli altında veyahut kafasının içinde eserini büyültmekte ve yükseltmekte gördüğü zaman ne büyük zevk duyar.
Çalışma, insanların cismani kuvvetlerini inkişaf ettirir ve hayat için elzem olan şeyleri temin eder. Çalışmaksızın fikri inkişaf ve ahlaki tekamül de mümkün değildir.
”Tembellik, bütün fenalıkların anasıdır.”
Kaynak: Atatürk’ten Yazdıklarım
belgesi-2593
