Belgeci.com – Bilgi Paylaştıkça Çoğalır

Preveze Savasi’na bizzat sahit olan Seyyid Murad manzum
fetihnamesinde muhtesem zaferi soyle anlatmaktadir:

Mel’un Andre Dorya donanmasiyla hemen hareket ederek, Preveze’ye gelmisti.

Bu donanmada elli iki parca kendisinin, otuz kadirga da Papa’nin idi.

Mel’un Venedik devleti de seksen kadar kadirga ile bu savasa katilmisti.

Ayrica dinsiz ve namussuz Ispanya’nin ise seksen parca gemi ile geldigi apacik belli idi.


Yine Venedik on tane kalyon hazirlayarak hemen onlari da Preveze’ye gondermisti.

Hayreddin Pasa hemen sevincli bir halde, gece yarisi abdest aldi.

Iki rekat namaz kilarak harekete hazirlandi. Bundan sonra neler olduguna simdi bir bakiverin:

Persembe gunu Allah’a tevekkul eyleyerek harekete gecti.

Sabahin erken vaktinde nobetciler denizin her tarafini gozluyorlardi.

Baktiklari tarafta bir nisan bulamadilar. Simdi bundan sonra gorulen ve sezilenleri bir dinleyin:


Asagi taraflara bir goz atinca, aniden bircok gemi direkleri gorduler.

Bu arada birisi cikar, o anda Hayreddin Pasa’nin yaptiklarini dinleyin.

Cuma gunu Pasa dusmana yaklasti. Simdi dinleyeceginiz hikaye hakikaten cok garip bir hikayedir.

O genc aslan dusmani gorunce, sahinin avina baktigi gibi, onu hemen avlamak istedi.

Hayreddin Pasa butun kainatin ve mahlukatin rizkini veren Cenab-i Hakka tevekkul eyledi.

Kotu isli dusmanin uzerine dogru kadirgalari harekete gecirdi.


Iki tarafin donanmasi bir araya, karsi karsiya gelerek harbe hazir bir vaziyete girdi.

Fakat o esnada esen ruzgar Hayreddin Pasa’nin, Osmanli donanmasinin aleyhine idi. Bu durumu goren Islam askeri cok uzuldu ve korkmaya basladi.

O zaman vakar sahibi Kaptan Pasa Cenab-i Hakka "Yarab bu ruzgar kesilseydi" diye yalvarmaya basladi.

Eger bu ruzgar kesilirse Islam askeri zaferi kazanir. "Ya Rab bu aksi ruzgari defet, kudretini goster."

O anda hemen ruzgar kesildi. Bundan sonra neler oldugunu simdi dinleyin:

Hayreddin Pasa ileri dogru harekete gecerek bundan sonra cenge hazirlandi.


Iki asker birbirini gorunce, yer yer carpisma basladi.

Dusman Islam askerine hayli toplar atti. Islam askerinin mukabelesinden dusman kadinlar gibi korkuyordu.

Pasa gemisini gorunce, her tarafina toplarla nisan almaya basladilar.

Toplardan atilan gullelerden besi pasa gemisinin icine isabet etmisti. Bu toplar iki levendi sehid etti, biri de geminin diregini deldi.

O anda iyi talihli emir, taci, tahti ve nami gozlemedi.

Din yoluna cani gonulden bel baglayarak, bagrini daglayip, dusman uzerine yurudu.


Askerlerini dusman askerleri uzerine saldi. Yer yer beyler ve agalar da dusman uzerine yurudu. Durmadan top tufek atiyorlardi. Top sedasini dunyaya ahenk ettiler.

Toplarin ses ve sedasindan felekler inliyor, yer ve gok sarsiliyor, dunya ise gumluyordu.

Bu cengin heybetinden cihan atesle doldu. Yer ve gok atese yanmis gibi oldu.

Yerde toplar oyle sesler cikardi ki; meleklerin bile icine bir velvele dustu.

Savasin siddeti etrafi atesle doldurmustu. Bu durumu goren melekler inliyordu.

Sultandan yardim isteyerek, Cenab-i Hakkin dergahina yuzlerini cevirdiler.


"Ya Rab Islam’a zafer ver, bizlere latif askerlerini, meleklerini yardimci gonder" diye dua ettiler.

Din dusmaninin uzerine yuruyerek, kadirgalari da dusmana dogru harekete gecirdi.

Oyle suratle yurudu ki; bu durumu goren dusman, Osmanli akincilarinin heybetinden titreyip bu curete hayran oldular.

Bu sirada o Vakur Emir, kilic ve ok hazirliyordu. Heybetle dusmanin ustune yurudu. Yani o kotu
fikirli askerlerin uzerine…

Topunu tufegini ata ata gemileri ayirarak ote gecti.


O talihsiz dusmanin neler yaptigini anlayiniz.

Gorduler ki; Barbaros her tarafa erisiyor, onune kim gelirse girisiyordu.

Hic kimseye aman vermiyordu. Kukremis bir ejdere donmustu.

Hicbirisinin takati ve dermani kalmamisti. Durmayarak kose bucak kactilar.

Gucleri yettigi kadar kactilar. Kanatlari var gibi uctular.

Pehlivanlar kacirdiklarina bakmayarak, iki kadirgalarini hemen alip, dusmani hezimete ugrattilar. Kimi yarali, kimi de yok oldu.


Hazret-i Ademden beri denizde dusman bu kadar buyuk hezimete ugramamisti.</font></td>
Kaynak: Bize Hayreddinli Derler
belgesi-1415