Bir milletin diğer milletlere nispetle tabii veya müktesep hususi karakterler sahibi olması, diğer milletlerden farklı bir uzviyet teşkil etmesi, ekseriya onlardan ayrı olarak, onlara muvazi inkişafa sai bulunması keyfiyetine milliyet prensibi denir.
Bu prensibe göre, her fert ve her millet kendi hakkında hüsnüniyet, topraklarına bizzat kayıtsız tesahüp (koruma) talep etmek hakkına ve hürriyetine maliktir.
Bu düstur (kural), bize hangi milletlerin hür, hangilerinin hürriyetinden şu veya bu şekilde mahrum olduklarını, yani millet namını taşımaya layık olmadıklarını kolaylıkla gösterir.
Türk milliyetçiliği:
Türk milliyetçiliği, terakki (ilerleme) ve inkişaf (gelişme) yolunda ve beynelmilel temas ve münasebetlerde, tüm muasır (çağdaş) milletlere muvazi ve onlarla bir ahenkte yürümekle beraber Türk içtimai heyetinin hususi seciyelerini ve başlıbaşına müstakil hüviyetini mahfuz (saklı) tutmaktır.
Kaynak: Atatürk’ten Yazdıklarım
belgesi-2591
